ಬಾಡು bāḍu. 1. to wither, to fade, as flowers; to die away, as shrubs, etc.; to grow dry, as wounds; to grow weary or languid; to become weak or feeble; to pine away, to lose colour; to be dispirited, downcast, or sad (ಮ್ಲಾನ Śmd. Dh.; Śm. 93; ಕನ್ದು G.; My.; Tu., T., M. ವಾಡು; T. ವದಂಗು, to wither, fade away, grow dried, scorched, or parched; Te. ವಡಲು, see ಬೞಲ್ 1; Mhr. ಬಾವಣೇಂ, ವಾಳಣೇಂ). [ಬಾಡಿ ಪಾಡೞಿದು ಬೞಲ್ದು ಜೋಲ್ದಿರವು Pb. 4, 66; Ap. 6, 40]. ಬಾಡಿದ ಹೂ ನಾಡಿನವರಿಗೆ ಯಾಕೆ ? (Prv.). see Cpr. 2, 20; 4, 85; 8, 99; Bp. 54, 81; Rśv. 5, 39. 40; 9, 28; J. 9, 13; 11, 37; 15, 18; 19, 30. 32; C. Bp. 4, 7; B. 3, 7.

ಬಾಡು bāḍu. 2. flesh (ಮಾಂಸ Śmd. Dh.; Śm. 93; Bhn. 20; ಬಿಕ್ಕು, ಅಡಗು Śm. 32; My.; see Mr. 221 s. ಬಾಡಿಸು 1; ಸುಡು-). [ಬೆಣ್ಣೆಗಾಸಿದಾಮೋದ ಸುಗನ್ಧ ಪರಿಮಳಂ ನಾರ್ಪ ತುಪ್ಪಮುಂ ಪಲವುಂ ತೆಱದ ಬಾಡುಗಳುಂ Vr. 78, 16].

ಬಾಡು bāḍu. 3. withering, etc. — ಬಾಡುಮೋಱೆ. a downcast face (Bh. 3, 10, 38).

ಬಾಡು bāḍu. Tbh. of ವಾಟ. a garden, etc. (ಶಾಕಶಾಕಟ, etc., ಕಾಯ ತೋಣ್ಟ Hlā.).