*
அகராதிபடித்தவன் akarāti-paṭittavan ,
n. < id. +. 1. Very learned person, used ironically;
அதிகங்கற்றவன்.
Loc. 2. Punster;
சொன்ன கருத்தைவிட்டு வேறு கருத்துக்கொள்பவன். அவன் பெரிய அகராதி படித்தவன், அவனோடு பே சாதே.
Loc.
*
அகரு akaru ,
n. <
agaru. Eagle-wood, 1. tr.,
Aquilaria agallocha; அகில். (
பரிபா. 12, 5.)
*
அகருமகம் akarumakam ,
n. <
a-karmaka. Intransitive verb;
செயப்படுபொருள் குன்றியவினை. (
வீரசோ. தாது. 2,
உரை.)
அகல்¹-தல் akal- ,
3 v. intr. [K.
agal, M.
akaluka.] 1. To leave, vanish;
நீங்குதல். பாயிரு ளகல (
புறநா. 25). 2. To separate, part;
பிரிதல். அகன்ற பூங்கொடியை (
பாரத. குரு. 79). 3. To pass beyond, cross, leap over;
கடத்தல். (
திவா.) 4. To increase, develop, grow, progress;
விருத்தியடை தல். (
குறள், 170.) 5. To spread, widen, extend;
விசாலித்தல். (
புறநா. 3, 16.)
அகல்² akal ,
n. <
அகல்-. 1. Small earthen pot, as having a wide mouth;
சட்டி. காரகற் கூவியன் (
பெரும்பாண். 377). 2. [M.
akal.] Hollow earthen lamp;
விளக்குத் தகழி. திருவிளக் குத் திரியிட்டங்ககல்பரப்பி (
பெரியபு. கலிய. 15). 3. A measure of capacity;
ஓர் அளவு. (
தொல். எழுத். 170,
உரை.) 4. Toothed-leaved tree of heaven. See
பெருமரம். (
W.) 5. Panicled babul. See
வெள்வேல். (சங். அக.)
*
அகல்லியமாமிசம் akalliya-māmicam ,
n. <
a-kalya +. Meat not dressed;
சமைக்கப் படாத மாமிசம். (
சி. சி. பர. சௌத். 29,
வேலப்.)
*
அகல்வட்டம் akal-vaṭṭam ,
n. <
அகல்- +. Large halo around the sun or moon;
பெரும் பரிவேடம். அகல்வட்டம் பகல்மழை.
*
அகலக்கட்டை akala-k-kaṭṭai ,
n. <
அகலம் +. That which lacks width, ordinarily applied to cloth;
அகலக்குறைவுடையது.
*
அகலக்கவி akala-k-kavi ,
n. < id. +. 1. Voluminous work of poetry. See
வித்தாரகவி. (
இலக். வி.. 767,
உரை.) 2. Poet who composes a voluminous work;
அகலக்கவி பாடுவோன். (
வெண்பாப். செய். 5,
உரை.)
அகலக்கால்வை-த்தல் akala-k-kāl-vai- ,
v. intr. <
அகல்- +. To go beyond bounds, as in expense;
அளவுகடந்துபோதல்.
Colloq.
அகலத்தேடு-தல் akala-t-tēṭu- ,
v. intr. < id. +. To seek escape;
நீங்க வகை பார் த்தல். அவன்றான் அகலத்தேடிலும் (திவ். திருவாய். பன்னீ.).
அகலப்பா akala-p-pā ,
n. <
அகலம் + Voluminous work of poetry;
வித்தாரகவி. ஈங்க கலப்பாக்க ளிரண்டாகும் (
வெண்பாப். செய். 5).
அகலம் akalam ,
n. <
அகல்-. 1. [M.
akalam.] Width;
குறுக்ககலம். ஆடையி னகலம் 2. [K.
agala.] Extent, expanse;
பரப்பு. சென் னியகல முப்பா னிராயிரமாம் (
கந்தபு. அண்ட. 29). 3. Earth;
பூமி. (
அக. நி.) 4. Sky, atmosphere;
ஆகாயம். (பிங்.) 5. Elaborate commentary;
விருந் தியுரை. (தொல். பாயி. உரை.) 6. Voluminous work of poetry;
வித்தாரகவி, ஆசு மதுரஞ் சித்திர மகலம் (
இலக். வி. 763). 7. Breast, chest;
மார்பு. மலைப்பரு மகலம் (
புறநா. 78). 8. Greatness;
பெருமை. (
பரிபா. 4, 30.)
*
அகலவாய்ச்சி akala-vāycci ,
n. <
அகலம் +. Howel, cooper's tool for smoothing work, as in the inside of a cask;
வாய்ச்சிக்கருவிவகை.
அகலவுரை akala-v-urai ,
n. < id. +. Elaborate commentary;
விரிவாக எழுதும் உரை. (
இறை. 1, 14,
உரை.)
அகலறை akal-aṟai ,
n. <
அகல்- +. 1. Military camp;
பாசறை. (
பட்டினப். 237.) 2. Slope of a hill;
மலைப்பக்கம். (
பட்டினப். 237,
உரை.)
அகலன் akalaṉ ,
n. < id. Member of the untouchable class;
தீண்டாதவன். (சம். அக.)
அகலி¹-த்தல் akali- ,
11 v. intr. <
அகலம். To broaden out, enlarge;
பெருகுதல். அகலியா வினை யல்லல் போயறும் (
தேவா. 75, 1).
*
அகலி² akali ,
n. See
அகலியை. அகலிமெய்க் கேள்வன் (
நல். பாரத. கிருட்டிணார்ச்சுன. 99).
*
அகலிகை akalikai ,
n. <
Ahalyā. See
அகலியை. (
கம்பரா. அகலி. 72.)
அகலிடம் akal-iṭam ,
n. <
அகல்- +. Earth, as a wide place;
பூமி. அகலிட நீரேற்றான் (
தேவா. 533, 9).
அகலியம் akaliyam ,
n. Tree;
மரம். (பிங்.)
அகலிய akaliya ,
adj. <
அகல்-. Broad, wide;
அகன்ற.
*
அகலியை akaliyai ,
n. <
Ahalyā. Ahalyā, wife of Gautama, one of
pañca-kaṉṉiyar, q.v.;
கௌதமர் மனைவி.
அகலுள் akal-uḷ ,
n. <
அகல்-. 1. Width, breadth;
அகலம். (திவா.) 2. Street;
தெரு.. (
சிலப். 1, 47,
உரை.) 3. Town, village;
ஊர். (திவா.) 4. Country;
நாடு. (திவா.) 5. Earth;
பூமி. (ஆ. நி.) 6. Greatness;
பெருமை. (திவா.)
அகவடி aka-v-aṭi ,
n. <
அகம்¹ +. Sole of foot;
உள்ளங்கால். அகவடி யங்கை. (
திருவிளை. உக்கிரபா. 41).
அகவர்¹ akavar ,
n. < id. People of a country;
நாட்டில் வாழ்வார். (
பொருந. 220.)
அகவர்² akavar ,
n. <
அகவு-. Bards who rouse the king from sleep with songs in the morning;
சூதர். நாளீண்டிய நல்லகவர் (
மதுரைக். 223).
