*உருவகம் uruvakam n . < rūpaka. Figure of speech in which the uvamēyam or the thing compared is represented as identical with the uvamāṉam or the object of comparison, metaphor; உவமேயத்தை உவமானத்துடன் அபேத மாகக் கூறும் அணி . (தண்டி . 34.)
*உருவகி-த்தல் uruvaki- 11 v. tr . < id. To speak metaphorically; உருவகப்படுத்துதல் .
*உருவங்காட்டி uruvaṅ-kāṭṭi n . < rūpa +. Mirror; கண்ணாடி. (பிங்.)
*உருவச்சாதகம் uruva-c-cātakam n . < rūpa + sādhaka. See உருவசாத்திரம். உருவச்சாத கத்துக் கேற்பப் பெண்ணலங்கிடந்த பேதை (சீவக . 1571).
*உருவசாத்திரம் uruva-cāttiram n . < id. +. Science of the shape, features and marks of the human body, including palmistry and physiognomy, and of the characteristic qualities betokened by them, one of aṟupattu- nālukalai, q.v.; உறுப்பமைதியால் ஏற்படும் உயர் விழிவுகளைக்கூறும் நூல் .
*உருவசி uruvaci n . < Urvašī. See ஊர்வசி. உருவசி யென்னும் பேரா னொப்பிலா வழகு வாய்ந்த திருநிகர் மங்கை (மச்சபு. அகத்தியர்பூ . 17).
*உருவம் uruvam n . < rūpa. 1. Shape, visible form, figure; வடிவம். சோதியாய்த் தோன்று முருவமே (திருவாச . 22, 9). 2. Body; உடல். உரு வமு முயிரு மாகி (தேவா . 1028, 3). 3. Beauty; அழகு. உருவப்பூணினாய் (நைடத. தேவியைக் . 3). 4. Colour, hue; நிறம். உருகப் பல்பூத் தூஉய் (திருமுரு . 241). 5. Disguise, assumed form; வேஷம். வலியி னிலைமையான் வல்லுருவம் (குறள் , 273). 6. Die used in gaming; கவறு. முன்னாயம் பத்துருவம் பெற்றவன் மனம்போல (கலித் . 136). 7. Repetition of mantras: மந்திரவுரு. நின்றிரண்டுருவ மோதி (சீவக . 1289). 8. Image made of clay or fashioned of brick, idol, statue; பிரதிமை . 9. (Buddh.) Bodily form, one of pan̄ca-kantam, q.v.; பஞ்ச கந்தங்களுளொன்று. ஒங்கியவுருவமோடும் (சி. சி. பர. செளத் . 30).
*உருவமெடு-த்தல் uruvam-eṭu- v. intr . < id. +. To assume a form, as a deity; வடிவங் கொள்ளுதல் .
*உருவரை uruvarai n . < urvarā. Fertile soil, productive land; செழிப்புள்ளநிலம். (சூடா.)
*உருவழி-தல் uru-v-aḻi- v. intr . < rūpa +. 1. To become disfigured by disease, to be deformed; மேனிவேறுதல் . 2. To be entirely ruined; முழுதுஞ்சிதைதல் .
*உருவா-தல் uru-v-ā- v. intr . < id. +. 1. To assume a form, take shape; வடிவுறுதல் . 2. To become sound, to improve, to be reformed; சீர்ப்படுதல் .
*உருவாக்கு-தல் uru-v-ākku- v. tr . caus. of உருவா- . 1. To shape, fashion, mould; உருவ முடையதாகச்செய்தல் . 2. To repair, reform, improve; சீர்ப்படுத்துதல் .
*உருவாணி¹ uru-v-āṇi n . < id. + āṇi. Axle-bolt, linchpin; அச்சாணி. தேரகத் தூடுரு வாணியின் (உபதேசகா. சிவத்துரோ . 411).
*உருவாணி² uru-v-āṇi n . prob. rūpa + ஆள்- . Emaciated body, body which is all skin and bone only; மெலிந்தவுடல் . (J .)
*உருவாணிபற்று-தல் uru-v-āṇi-paṟṟu- v. intr . < id. +. To grow lean, to be emaciated; மெலிவடைதல் . (W .)
*உருவாரச்சம்மட்டி uru-vāra-c-camaṭṭi n . prob. urvāru +. A straggling shrub with simple oblong leaves and greenish flowers, m.sh., Cadaba indica; வீழிச்செடி. (மலை.)
*உருவாரம்¹ uruvāram n . < urvāru. Mottled melon. See வெள்ளரி. (பிங்.)
*உருவாரம்² uru-vāram n . < rūpa + ஆர்- . Image; பிரதிமை . Loc.
*உருவி² uruvi n . < urvī. The wide earth; பூமி. பாருருவி நீரெரிகால் (திவ். திருநெடுந் . 2).
*உருவிடு-தல் uru-v-iṭu- v. tr . < rūpa +. To repeat mantras; மந்திரஞ்செபித்தல் .
*உருவிலாளன் uru-v-il-āḷaṉ n . < rūpa + இல் neg. + ஆள்- . Kāma, who has no corporal body; மன்மதன். மீன விலோதனத் துருவிலாளன் (மணி . 5, 6).
*உருவிலாளி uru-v-il-āḷi n . < id. +. See உருவிலாளன். உருவிலாளி யுடல்பொடித்தவொருவர் (திருவிளை. வளையல் . 35).
*உருவிலி uru-v-ili n . < id. +. See உருவிலாளன். (பிங்.)
| Previous Page [448] | Page 449 | Next Page [450] |