వేగిరము [from Skt. వేగము.] n. Haste, speed, swiftness, త్వర, శీఘ్రము. adv. Quickly, త్వరితము. వేగిరించు or వేగిరపడు vēgir-inṭsu. v. n. To hurry or hasten. త్వరపడు. "తామసించిసేయు దగదెట్టి కార్యంబు వేగిరింపనదియు విషమమగును, పచ్చికాయదెచ్చి పడవేయ ఫలమవునె." Vēma. 103. వేగిరకాడు vēgira-kāḍu. n. A quick man; a hasty or rash man, త్వరగలవాడు. వేగిరకత్తె vēgira-katte. n. A quick woman, a hasty or rash woman, త్వరగలది. వేగిరపాటు vēgira-pāṭu. n. Hastening. త్వరపడుట. వేగిరపెట్టు vēgira-peṭṭu. v. a. To cause to hasten, to expedite, త్వరపరుచు.